1. consequent on/upon/to: sonucu/neticesi olan, …'den ilerigelen/mütevellit.
    a fall in price consequent
    to a rise in production. The flooding of large areas of land was consequent upon the heavy rain.
  2. bağlı, tâbi, -i takip eden, tutarlı, mantıkî.
  3. Mantık (a) ardıl, sonurtu: bir çıkarımda varılan sonuç, koşullu bir usavurmada hüküm ifade eden kısım. (b) tutarlı,
    insicamlı, mantık kurallarına uygun olan (usavurma).
  4. sonuç, netice, bir olayı/şeyi izleyen şey.
  5. Matematik orantının ikinci termi.
tutarsız
mantığa aykırı