zenith

  1. Noun, Astronomy zenit
  2. Noun, Astronomy başucu, semtürre's, zenit: bir gök cisminin gözlem düzlemine verilen noktada dik doğru üzerindeki tepe konumu. (bkz: nadir )
  3. Noun doruk, zirve, en yüksek nokta.
    At its zenith: en yüksek derecesinde, zirvesinde.
    Our spirits
    rose to their zenith after the victory.
kudretinin şahikasına (doruğuna) çıkmış olmak Verb
iktidarın doruğuna ulaşmış olmak Verb
başucu uzaklığı.
başucu teleskopu.